Demogekkies

Tijdens een van de eerste dagen van hun verblijf aan de Notweg heb ik de asielzoekers bezocht. Waarom? Omdat het me werd gevraagd door betrokken mensen met het hart op de juiste plaats. Op die regenachtige koude dag trof ik in het kamp mensonterende omstandigheden aan.

Op dat moment waren er nog geen toiletten en werd er gekookt in de buitenlucht waar een overdekte plaats was gecreëerd die voor keuken door moest gaan. De tenten, of wat er voor door moest gaan, waren armoedig en zagen er kletsnat uit. Tussen de tenten stond een kleurig tentje waar kennelijk ook in werd geslapen. Zo’n tentje waar je je kind  in de zomer in laat spelen, maar zeker niet laat slapen. In het kamp verbleef bovendien een vrouw met twee kleine kinderen. Vriendelijke Somaliërs spraken me aan. Ze berustten in hun lot en hadden geen alternatief.  De gelatenheid van die mensen zonder enige uitzicht op een (nabije) toekomst was diep triest.

Zoals gebruikelijk bij zo’n afwijkende situatie in een buurt kwamen hier, naast mensen met oprechte zorg voor hun naasten, ook de gebruikelijke gekkies op af. Mensen die duidelijk niet helemaal ‘normaal’ waren en vermoedelijk zeeën van tijd hadden om zich te bekommeren om onrecht in welke vorm dan ook. In dit geval liep er een enigszins verwarde mevrouw rond die ik al eerder op AT5 had gezien. De vrouw leidde de AT5-verslaggever luid pratend en bijna agressief rond. De asielzoekers stonden er verlegen bij.

Burgemeester Van der Laan heeft inmiddels een tijdelijke oplossing aangeboden omdat de hygiëne in het kamp en de gevolgen voor de openbare orde een grote zorg zijn. De tijdelijke oplossing bestaat uit een verblijf van vijf weken in een opvang waar de asielzoekers weer tot rust kunnen komen, behoorlijk te eten krijgen en er qua hygiëne op vooruit gaan. De oplossing werd weggehoond door de, en let nu op, verzamelde groep zelfbenoemde hulpverleners – demogekkies -  die inmiddels, naast de inmiddels uitgedijde groep asielzoekers, de belangen waarnamen. De oplossing zou slechts een nachtopvang zijn Maar is die oplossing van burgemeester Van der Laan zo vreemd?

De asielzoekers zijn over het algemeen uitgeprocedeerd. Na mijn oproepje op twitter over het doneren van een partytent zodat de Somaliërs er iets beter bij zouden zitten in hun geïmproviseerde keuken reageerde iemand: ‘Ze zijn toch uitgeprocedeerd? Allemaal inpakken en op het vliegtuig terug naar hun land.’ Als het allemaal zo simpel was, zou ik misschien nog best iets voelen voor die stelling. Zo simpel is het echter niet.

Alle dossiers zijn verschillend, maar wat wel duidelijk is, is dat het onmogelijk is om terug te keren naar het land van herkomst. Onze landelijke overheid zet hen, bij gebrek aan de mogelijkheid om hen terug te sturen, gewoon op straat. Letterlijk op straat. Een enkeling vindt onderdak bij vrienden en anderen leven op straat waar gemeenten vervolgens worden geconfronteerd met deze groep mensen die een mensonterend bestaan leiden. Gemeenten mogen geen opvang regelen en zo staan zij, een probleem rijker, met de rug tegen de muur terwijl Den Haag de andere kant op kijkt.

Uit de brief die burgemeester Jorritsma aan de gemeenteraadschreef, bleek echter ook dat er niet alleen sprake is van nachtopvang, maar ook van dagprogramma’s. Daarnaast wordt in diezelfde brief gesproken over onderhandelingen over de follow up door burgemeester Van der Laan met de minister van Veiligheid. De demogekkies voorzien de bewoners van het kamp dus van verkeerde informatie. De oplossing die burgemeester Van der Laan biedt, is bij een gebrek aan andere alternatieven, zo bezien uitstekend.

De demogekkies echter, blijven de oplossing weghonen en voorkomen zo dat de bewoners van het kamp aan de Notweg de zo benodigde rustperiode krijgen. Dit heeft negatieve gevolgen voor de lichamelijke en psychische gezondheid van deze groep mensen. Let wel, asielzoekers die nog steeds dagelijks in de kou slapen en met z’n negentigen een toilet delen. Zij weten dat ontruiming van het kamp morgen volgt. In plaats van de bewoners te motiveren deze kans op een tijdelijk menswaardig onderkomen te accepteren, vermoed ik dat zij het hen afraden. Geen daad van medemenselijkheid, zo lijkt mij.

De demogekkies wacht aan het einde van iedere maand een inkomen uit werk of uitkering en hebben in het algemeen een vast dak boven het hoofd waar zij gedurende de nacht in hun warme bed bivakkeren om de volgende dag weer gedoucht, warm en volgevreten te ageren tegen het beleid van de overheid ten koste van een groep mensen die al veel heeft moeten doorstaan.  

Vanavond bezocht burgemeester Van der Laan het kamp weer. Hij riep de asielzoekers op om toch vooral zijn aanbod aan te nemen en gebruik te maken van het door hem verzorgde vervoer naar de opvanglocaties. In ruil daarvoor werd hij uitgemaakt voor fascist door de demogekkies.

Het lijkt er op dat het morgen tot een ontruiming van het kamp komt. Ik hoop met alles in mij dat de demogekkies dit wel vreedzaam laten verlopen in het belang van de mensen die daar al zo lang onder schrijnende omstandigheden verblijven. Ik verwacht niet dat de asielzoekers al te veel zullen tegenstribbelen. En dan? Wat hebben zij dan bereikt? Helemaal, niets, nada, noppes.

 Ik vraag me af wat deze mensen gaan doen als de groep mensen wordt aangehouden, een vreemdelingentraject ingaan en wederom op straat worden gedumpt waar niemand hen meer helpt, ook de demogekkies niet meer, zo voorspel ik u. Trots kunnen zij gedoucht, met het buikje vol en in hun warme bedje genieten van het feit dat ze toch maar even mooi hun voor hun principes hebben gestaan. Ten koste van weerloze mensen, dat dan weer wel.