Fanatiekelingen

Misschien is het een gebrek aan interesse. Het is in ieder geval een gebrek aan kennis van de historische context. Het conflict in de Gazastrook inclusief de hemeltergende beelden interesseren mij niet meer of minder dan enige andere oorlog in de wereld.

Aan mijn opvoeding kan het niet liggen. Met nog natte haartjes van het douchen en in mijn pyjamaatje keek ik als klein meisje altijd samen met mijn vader naar het journaal. Zijn fanatieke opmerkingen over het conflict, met duidelijke stellingname tegen de Israëliërs, intrigeerde me wel. Het intrigeerde me omdat ik niet snapte waarom mijn vader zo’n duidelijke verbondenheid voelde met een volk dat zo ver weg woonde en wiens gewoontes en gebruiken mij helemaal niet bekend voorkwamen. Ik moest dan ook steeds aan hem vragen voor wie ‘we’ ook al weer waren.

Diezelfde fascinatie heb ik nu voor mensen met een Arabische achtergrond in mijn vriendenkring, of mijn contacten op twitter en facebook. Ik schrik van hun ongelofelijke felheid  en het oplaaien van hun, naar mijn mening, ongecontroleerde emoties over het oplaaiende conflict in de Gazastrook. Foto’s en filmpjes van afgerukte ledematen, dode kindertjes en hun wanhopige ouders voorzien van selectieve verontwaardiging schieten in mijn timeline op twitter en facebook voorbij. Een enkele keer zie ik die foto’s en links naar de ellende voorbijkomen voorzien van een Koranvers. Mensen die ik redelijk denk te kennen en die ik hoog heb zitten, participeren in diezelfde mate in de hysterie en lopen emotioneel helemaal leeg vaak voorzien van een In solidarity with Gaza avatar.

Meeleven met het onderdrukte volk is goed, mee lijden leidt echter tot niets meer dan verdergaande polarisatie in Nederland. En daar is niemand bij gebaat. Meningen van andersdenkenden worden niet met argumenten weerlegd. Nee, zij worden uitgemaakt voor  zwijnen en worden vervloekt. Alsof de komende oorlog in de eigen achtertuin plaats dreigt te vinden. Dat vind ik eng hoor.

Ik stel me voor dat deze fanatici ook met natte haartjes in hun pyjamaatjes naast hun vader zaten tijdens het journaal.  Waarom lieten zij zich wel vullen met haat jegens een volk wat ook zij eigenlijk niet kennen? Ik heb het antwoord niet.